دوست عزیز، فروشنده گرامی، تولید کننده و کشاورز و باغدار محترم، بیایید با مردم خود مهربان باشیم
کمال آنلاین -شامگاه پنجشنبه بود. برخی خرید های هفتگی را پنجشنبه ها که فرصت بیشتری دارم، انجام می دهم. در زندگی کارمندی، خرید کردن هم برنامه خود را می طلبد.
مشغول برداشتن وسایل مورد نیاز بودم که چشمم به یکی از فروشندگان سوپر مارکت افتاد. مشغول خوردن پسته بود. نوش جان. کارمند جماعت، حق ندارد دلش پسته کیلویی ۲۰۰ هزار تومانی بخواهد. کودک که بودیم، حداقل عید نوروز یک دل سیر پسته می خوردیم که آن هم دیگر...
ابتدا تصور کردم اشتباه دیدم یا اینکه ایشان اشتباه کرده، ولی وقتی چند بار کارش را تکرار کرد، متوجه شدم که از روی عمد این کار را انجام می دهد. آری پسته هایی که جلویش گذاشته بود، مغزش را میل می کرد و غلاف یا همان پوست پسته را به داخل پسته ها می ریخت. خیلی با خودم کلنجار رفتم که به او تذکر بدهم، ولی نتوانستم. چون او نادان نبود که آگاهش کنم. آگاهانه دست به این کار زده بود. تازه متوجه شدم که هفته پیش که گردو خریده بودم، چرا تعداد زیادی پوست گردو داخل آن بود. دوست عزیز، فروشنده گرامی، تولید کننده و کشاورز و باغدار محترم، بیایید با مردم خود مهربان باشیم. در این شرایط سخت اقتصادی به هم رحم کنیم تا به ما رحم کنند. چرا باید مردم، پوست گردو را کیلویی هفتاد هزار تومان و پوست پسته را کیلویی ۲۰۰ هزار تومان بخرند. در حالی که مغز گردو و پسته را شما و مانند شما میل کرده اید؟
بیایید با هم مهربان باشیم
دکتر سید محسن موسوی