در آن هنگام بود که با خود لحظه ای گفتم ای کاش تهرانی بودیم!؟ اما بلافاصله این جمله را از ذهن خود پاک کردم و گفتم ای کاش مسئولین ما به خود بیایند و توجه ویژه ای در حوزه های مدیریتی داشته باشند تا شهرستان آمل روز به روز پیشرفت و توسعه نماید.

روستاها از نقش و اهمیت بسزایی در جوامع برخوردار هستند که توجه ویژه و شایسته به آن می تواند برکات و دستاوردهای ارزنده ای داشته باشد که نیاز می رود مسئولین امر نگاه ویژه در این حوزه داشته باشند.

هرچه روستاها را تقویت کنیم زمینه مهاجرت معکوس روستانشینان به شهرها، افزایش اشتغال و توسعه اقتصادی را به همراه خواهد داشت که باید از همه ظرفیت ها بدین منظور استفاده نماییم.

روستانشینان تنها تسهیلات بانکی به منظور اشتغالزایی نمی خواهند بلکه ضروری می باشد تا امکانات زیرساختی و رفاهی در روستاها ایجاد گردد تا مردم ساکن در آن بتوانند به راحتی مشغول زندگی خود بوده و گذران اوقات نمایند.

در سال های اخیر توجهات خوبی به روستاها و روستانشینان صورت گرفته است اما باید این توجه را توسعه دهیم و در تمام روستاها، امکانات و زیرساخت ها فراهم باشد.

در استان مازندران به روستاها توجه خوبی انجام شده است اما در مقایسه با استان های همجوار همچون تهران فاصله بسیاری داریم که باید مسئولین این تفاوت ها را رفع نمایند.

در روزهای اخیر به منظور تفریح آخر هفته ایام تابستان به همراه خانواده در روستای ییلاقی خود یعنی لاسم از توابع بخش لاریجان شهرستان آمل حضور پیدا کردیم.

از حضور در محل آبا و اجدادی خود بسیار خوشحال شدم که آب و هوایی بسیار لذت بخش داشت و آثار طبیعی دیگری که چشم هر بیننده ای را به خود مجذوب می کرد اما از نگاهی دیگر توجه کردم.

در کنار اقامت در روستای لاسم به روستای زرمان از توابع بخش ارجمند استان تهران که در فاصله حدود یک کیلومتری روستای ما قرار دارد نیز رفتیم.

روستای زرمان از امکاناتی نظیر گاز، آسفالت مناسب، پارک روستایی، کانون فرهنگی هنری مسجد، امام زاده ای بازسازی شده همراه با زائرسرای مهمانان و... با این که جمعیتی بسیار کمتر از لاسم دارد برخوردار بود که این امکانات در روستای لاسم وجود نداشت.

سوال اینجاست چرا روستایی که همه اهالی آن اصالتا آملی هستند اما به دلیل اینکه از نظر شرایط جغرافیایی و تقسیمات کشوری در استان تهران قرار دارد باید اینگونه امکانات داشته باشد و روستای لاسم در فاصله ای کم با آن نباید آنگونه که باید و شاید مورد توجه قرار گیرد.

برخوردار بودن از گاز، آسفالت مناسب، پارک روستایی، کانون فرهنگی هنری مسجد، امام زاده ای بازسازی شده همراه با زائرسرای مهمانان و... از جمله امکاناتی است که باید در تمام روستاها وجود داشته باشد و مسئولین امر از همه ظرفیت ها به همین منظور استفاده کنند.

ما متاسفانه از امکاناتی که در حوزه جفرافیایی مان نیز قرار دارد هم به درستی استفاده نکردیم که اگر برنامه و اقدامی در این حوزه داشتیم به توفیقات بسیاری دست پیدا می نمودیم که برای نمونه آبشار آب مراد لاسم از جمله آثار طبیعی است که در فهرست میراث ملی ایران ثبت گردید اما تنها در ورودی آن از هر خودرو مبلغ 10 هزار تومان دریافت می گردد بدون آنکه خدماتی به گردشگران داده شود که حتی مسیر دسترسی به آبشار از وجود حتی یک سطل زباله نیز محروم است.

ای کاش بیاییم ظرفیت های ارزنده ای همچون آبشار آب مراد لاسم را دریابیم و توجهات ویژه ای به آن صورت دهیم که اگر زمینه حضور سرمایه گذاران در این منطقه فراهم شود سبب خواهد شد بهترین امکانات نظیر هتل، رستوران، پارک و... در این منطقه احداث گردد که سالانه محل تردد و اقامت بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی خواهد بود.

در پایان این حضور دو روزه در روستای لاسم نیز در برگشت با بسته بودن محور هراز به سمت آمل مواجه شدیم که برای بهبود تردد تهرانی ها؛ محور هراز را به سوی بومی ها بستند تا آنان به راحتی تردد نمایند!

در آن هنگام بود که با خود لحظه ای گفتم ای کاش تهرانی بودیم!؟ اما بلافاصله این جمله را از ذهن خود پاک کردم و گفتم ای کاش مسئولین ما به خود بیایند و توجه ویژه ای در حوزه های مدیریتی داشته باشند تا شهرستان آمل روز به روز پیشرفت و توسعه نماید.