به خاطر اینکه هیئت آل طاها با خانواده ها هم رابطه و برنامه داشت کلا برنامه های ما و زندگی ما به این هیئت بسته است

کمال آنلاین : برای دومین مصاحبه اختصاصی سایت این بار به سراغ یکی دیگر از مداحان بسیار خوب و خوش ذوق هیئت رفتم.منظور از خوش ذوقی هم در امور مداحی است هم در هنر.این مداح عزیزمان هم دستی در نواختن نی دارد البته بیشتر در گذشته ، و هم دستی در نقاشی.تابلوی بسیار زیبای امام حسین (ع) او در محرم چهار پنج سال پیش هرگز از خاطر بچه های هیئت و عزیزانی که آن سالها به مراسم های هیئت می آمدند نمی رود.نی را هم بسیار خوب و جانسوز می نوازد.
وقتی بعد از مدتها و با وجود مصاحبه ای که کمی بر روی زبانها افتاده بود با او تماس گرفتم معلوم بود چه هدفی دارم.تلاش زیادی کردم تا موفق شدم به مصاحبه راضی اش کنم.
آقا مصطفی از بچه های بسیار دوست داشتنی هیئت است که من تا بحال کسی را ندیده ام از و دلخوری داشته باشد یا بدش رابگوید.آدم سر به زیر و با حجب و حیایی که معمولا کم حرف می زند.(هرچند می گویند از آن نترس که های و هو دارد . . .)
بعد از سلام و احوالپرسی گفتگو را اینگونه آغازکردم
*چطور با هیئت آشنا شدید؟
من در هنرستان شهید زال نژاد در رشته الکترونیک درس می خواندم.آنجا با آقا مهران (حمیدرضا نژادی) آشنا شده بودم.به او گفتم می خواهم مداحی کنم.ماه محرم بود و من سبک کویتی پور می خواندم.آقا مهران من را برد پیش حسین آقای جوادی و ان باب آشنایی من با هیئت شد.اگر اشتباه نکنم سال 78 بود.آقا مهران هم برخورد و هم چهره ای داشت که باعث میشد خیلی ها به خاطر او وارد هیئت شوند.
*مراسم های هیئت آن موقع چطور بود؟
زیارت عاشورا در مهدیه برگزار می شد.مراسم های شهری در کانون شهید احمدزاده بود.اما بعدها به جایی رسید که برنامه های بزرگ شهری اجرا شد.
*شما الان 13 سال است که در هیئت هستی.چرا این هیئت؟
به خاطر اینکه این هیئت با خانواده ها هم رابطه و برنامه داشت.کلا برنامه های ما و زندگی ما به این هیئت بسته است.این به خاطر طرز فکر حسین آقاست.یک نفر هیئت باز می کند تا اسم هیئت برود بالا.این هیئت برای همه چیز های زندگی بچه ها برنامه دارد.به خاطر همین ما به این هیئت وابسته شدیم.خانواده ها درگیر این هیئت شدند و این دلیل اصلی ماندگاری ما در این هیئت است.
*هیئت برای شما چقدر اهمیت دارد؟
خیلی.انقدر مهم است که دیگر برنامه های خودم را کنسل می کنم .حتی برنامه های محل کار خودم را طوری تنظیم می کنم که به مراسم های هیئت برسم.من هرچه که در زندگی دارم به واسطه هیئت بود.ازدواجم.کارم.اعتبارم به پشتیبانی امام حسین (ع) و هیئت است.
*چرا مجالس هیئت رونق می گیرد؟
امام حسین شخصیتی است که توبه حضرت آدم به واسطه ایشان پذیرفته شد.حضرت نوح وارد کشتی شد و اسم امام حسین را آورد.همه چیز به امام حسین بر می گردد.قیام امام حسین برای خدا بود.آنهایی که مسلمان نیستند هم به مراسم امام حسین احترام می گذارند و با ادب برخورد می کنند.مداحی من لطف امام حسین بود.خدا یه راه هایی را پیش روی ما میگذارد.این راهی بود که خدا گذاشت جلوی پای من و باعث شد من قدم در این راه بگذارم.
*چند سال است مداحی می کنید؟
اوایل سبک کویتی پور را اجرا کردم.خیلی خراب کردم.می گفتند تو مداح نمی شوی.به درد مداحی نمیخوری.از خجالت رفتم پشت پرده تا همه بروند.تا چند وقت نمی آمدم.بعد از آن حسین آقا با من صحبت کرد و گفت اگر می خواهی مداحی کنی مواظب حرکاتت باش.عزت مداحی را حفظ کن.یک سال با نوار حاج محمود کار کردم و سبک را اجرا کردم.خوب گرفت.آقا یاسر رجبی رفته بود سربازی و این باعث شد فضای بیشتری برای مداحی داشته باشم.بعد از مدتی به تهران رفتم و نتوانستم ادامه بدهم.حاج سعید شنبه ها مراسمی داشت که به آنجا می رفتم.پشت میدان بهارستان.حاج آقا رنجبران سخنران آن مراسم بود.من از طریق اخوی ام با این مراسم آشنا شده بودم و تا جایی ارتباطم با این جمع ادامه داشت و نزدیک شده بود که دهه محرم رفتم هیئت حاج آقا رنجبران مداحی کردم.در مسجد آقای خوشبخت با حاج سعید آشنا شدم.در مهدیه امام حسن مجتبی با او صحبتی داشتم.گفت زنگ بزن و من با کلاس او در دانشگاه تهران تماس گرفتم.حاج سعید حافظه خوبی دارد.او سخنور بسیار خوبی است و همچنین بیان مطلب را خوب می داند.در یکی از مراسم های مسجد آقای خوشبخت حاج سعید مداحی می کرد و من در حال و هوای خودم داشتم گریه می کردم،به من گفت تو که میخواهی مداحی کنی به صدایت آهنگ نده.گریه کن.بعد از آن هم چند باری پیش حاج سعید مداحی کردم.
*الگوی شما برای مداحی چه کسی است؟
از ابتدا حسین آقا تاکید می کرد با نوار کار کنید.من هم با نوارهای حاج محمود کار می کردم.آن موقع آقا یاسر نوار ها را به من قرض می داد و من برای خودم تکثیر می کردم.یک کمد نوار حاج محمود داشتم و با آنها تمرین می کردم.هیچکس در آمل آن همه نوار نداشت و بعد از مدتی همه آنها را به هیئت هدیه کردم.چند سالی که در تهران بودم به کلاس های حاج سعید می رفتم.هر پنج شنبه حاج سعید مسجد آقای خوشبخت کلاس داشت.آنجا طریقه خواندن شعر ، نحوه شروع و اقسام مراسم را یاد گرفتم.چندین جلسه منزل آقای سماواتی رفتم.مدتی بعد که به کربلا مشرف شده بودم ایشان را آنجا دیدم که درباره مداحی دو ساعت و نیم کنار ضریح حضرت عباس جلسه داشتیم.
*چرا در این هیئت ماندید؟
مگر بقیه هیئت ها چه کار می کنند؟هدف امام حسین است.حاج سعید تعریف می کرد یک سال با خانواده رفته بود یکی از هیئت های مازندران (ساری).به او گفته بودند حتما باید برای ما مداحی کنی.می گفت رفتم مداحی کنم گفتند این هیئت مال فلان فرقه است.هر هیئتی رفتیم گفتند فلان جوری است.من رفتم هر سه هیئت خواندم.می گفت رفته بودم مشهد طرف آمده بود می گفت اگر نیایی و برای ما نخوانی تو را میکشم!
آقا می فرمایند به یک هیئت بروید.به هیئتهای دیگر بروید وقتتان گرفته می شود.روی یک هیئت کار کنید.بعضی ها دائم به این هیئت و آن هیئت می روند.مراسم یکی که تمام می شود با موتور به سرعت خود را به هیئت دیگر می رسانند.اینها بعضا هدف کلی ندارند برای یک عده کار کنند.وقت می گذارند ولی به جایی هم نمی رسند.

*چقدر برای مداحی تمرین می کنید؟
من از وقتی پیش حاج سعید رفتم دارم شعر و مطلب حفظ می کنم.تمام اشعاری را که حفظ می کنم یادداشت هم می کنم.
مداحی که تمرین داشته باشد ولی اجرا نداشته باشد طبیعتا رفته رفته تمرینش هم کم می شود.حاج آقا سماواتی می گوید برای دو نفر هم بخوانید.
امام زاده ابراهیم آمل برنامه ای داشتند گفتند هفته ای یک هیئت دعای کمیل را بخواند.هر هفته دعای کمیل امامزاده ابراهیم را می خوانیم.مناسبت های خاص را هم می خوانم.من تمرین های خودم را هم دارم اما هرچقدر در این راه تمرین کنید جا دارد.در محل کارم که هستم روزی 3-4 ساعت مطالعه می کنم.الان هم دارم تاریخ انبیاء را می خوانم.
*یک خاطره خوب برای ما تعریف کنید
آمده ام در هیئت و دارم مداحی میکنم.بهترین خاطره خوبم فعلا همین است.خاطره خوب دیگر اینکه آقا مهران داماد ما شد و خاطره بد هم اینکه آقا مهران داماد ما شد ( می خندد و می گوید شوخی می کنم)
*خیلی ها در این هیئت آمدند و رفتند شاید تعداد آنها بیش از ششصد هفتصد نفر بشود در باره آنهایی که از هیئت رفته اند چه صحبتی دارید؟
انشاالله نیت آنها خیر بوده.من آن موقع در تهران بودم.آن حرکتی که کردند خوب نبود.
مداح ها می گویند هرچه مدح ها کمتر ، بهتر.در این هیئت اگر مسئولانش زیر گوش من هم می زدند بازهم می ماندم.شاید آنها فکر کردند میخواهیم حالشان را بگیریم اما خدا می داند همچین نیتی در کار نبود.همه ی مداحی به اخلاق است.مداح های آمل اسمشان روی بنر ها چاپ می شود این کار خیلی هم آسیب وارد می آورد خصوصا برای آنها که روی اخلاقشان کار نمی کنند اما مثلا در بابل این کار انجام نمی شود.
وقتی اینها رفتند خیلی ها از خدا بی خبران خوشحال شدند و تصور باطل کردند و گفتند هیئت از هم پاشید اما باید بگویم مجلس امام حسین (ع) با دونفر هم می چرخد.می بینیم که مراسم های هیئت دارد با شکوه برگزار می شود و من فکر میکنم فقط خودشان ضرر کردند.
من فقط یک نکته ای را درباره خواندن و مداحی بگویم.طوفان ها زیاد است.ما باید به جاهای محکم چنگ بزنیم.
از آیت الله خوشبخت پرسیدم می خواهم برای مردم دعا کنم چه دعایی کنم؟گفت اول برای خودت دعا کن.بعد ببین مردم چه می خواهند.دعا کن اهل تقوا باشی.دعا کن و بگو تمام وجود من مال خدا باشد.بعد خدا بزرگت می کند.
بعد ببین مردم چه می خواهند.وقتی به مردم می گویی گناه نکنید و مرد ببینند خودت اجرا می کنی می پذیرند
نکته ای که بسیار مهم است این است.آقا مهران پرسید یک وقت هایی که می خوانیم مردم گریه نمی کنند.فکر میکنم من بدخواندم.حاج آقا سماواتی گفت برای خدا بخوان.برای مردم می خوانی و مردم گریه می کنند می گویی عجب مراسمی بود.آن دنیا یقه ات را گرفتند گفتند آن شب مداحی کردی مردم فیض بردند ، تو چی آوردی؟
آقای سماواتی گفته بود در مداحی قدم اول قدم آخر است.اگر خوب برداری تا آخر را خوب می روی.حاج سعید در کلاس گفته بود روضه خوان خوب کسی است که بتواند خوب مناجات کند.
دعا می کنم خداوند یک عمر صد ساله به بچه های هیئت بدهد تا بتوانیم خوب خدمت کنیم
*و صحبت آخر؟
انشا الله خدا ما را عاقبت به خیر کند/سایت هیئت محبین ال طاها