کمال نیوز: آدمیان برای اینکه به طرز بهنجاری به کار وکوشش بپردازند، باید فشار روانی وارد بر آنان بسیار کم باشد. برانگیختگی هیجانی ملایم، آدمی را در جریان اجرای کاری که بر عهده دارد ، هوشیار نگه می دارد. هنگامی که مدت های طولانی زندگی ما انسان ها با سکوت و آرامش همراه می شود احساس کسالت می کنیم و در پی رویدادهای هیجان انگیز می رویم. بررسی هایی که در مورد محرومیت صورت گرفته نشان می دهد، فقدان تحریک های عادی برای مدتی تقریباً طولانی بسیار ناراحت کننده است. در عین حال فشار روانی شدید یا طولانی دارای اثرات آسیب زای فیزیولوژیکی و روان شناختی است.
استرس چیست؟
از نظر لغوی استرس به معنای فشار، کوشش، تقلا، قوت، تأکید و حتی درماندگی معنا شده است و اصطلاحاً به هر گونه محرک یا وضعی که شخص را به واکنش های سازشی وادار می کند، می گویند.
استرس زمانی به وجود می آید که شخص با موضوعی مواجه می شود که با روش های عادی خود قادر به حل آن نباشد. هیچ کس در برابر استرس نمی تواند آسیب پذیر باشد، به هر حال هر کس یک نقطه شکننده دارد. استرس یک امر نسبی است، یعنی موضوعی که برای یک فرد ممکن است بسیار تأثیر گذار و ناراحت کننده باشد، برای فرد دیگر بسیار ساده و بی اهمیّت جلوه می کند. احساس استرس هم به عوامل متعددی بستگی دارد که عبارتند از : شخصیت، یادگیری، انتظارات و هدف ها، تجربیات گذشته، میزان حمایت یا عدم حمایت، میزان تحمل فشار، اعتماد به نفس، انعطاف پذیری و ... که جزءِ عوامل شخصی مواجهه با استرس محسوب می شوند. البته شرایط خارجی مواجهه با استرس هم وجود دارد که می توان به شدت، دوام، فراوانی، قابلیت پیش بینی و قابلیّت کنترل و... اشاره کرد.
به نظر می رسد همه ی مسائل و مشکلاتی که خواسته یا ناخواسته در زندگی انسان ها به وجود می آیند، نوعی فشار روانی محسوب می شوند. فشارهایی چون شکست تحصیلی و شغلی یا بسیاری از بیماری های جسمی و روانی قابل پیشگیری هستند و استرس هایی چون مرگ نزدیکان، حوادث غیر مترقبه و ... را نمی توان پیش گیری کرد.
حال می خواهیم بدانیم که چگونه و با چه شرایطی یک فرد می تواند به مقابله با فشارهای زندگی بپردازد. وقتی شخصی موقعیتی را ارزیابی کرد و نیروهای مقابله با آن موقعیت را مورد بررسی قرار داد، اولین واکنش، واکنش های جهت یافته ی عملی است. برای آنکه واکنش های عملی جهت دار صورت پذیرد، لازم است که شخص پس از ارزیابی اولیه و ثانویه تصمیم به عمل بگیرد. برای این کار نخست راه های مختلف مقابله را مورد بررسی قرار می دهد و آن مساله یا مشکل را با تجارب قبلی خود می سنجد که چه راه های قبلاً با موفقیت توام بوده و چه راه هایی با عدم موفقیت. به هر حال ارزیابی های فرد از یک موقعیت استرس زا، راه های مقابله با آن، میزان برآورد شخصی و نیز بهایی که شخص برای آن موضوع باید بپردازد و چیزی که در مقابل پرداختن آن بها به دست می آورد، تجارب گذشته و احساس شایستگی و کفایت و بالاخره هدف هایی که برای رسیدن به آن دنبال می کند همه در تصمیم گیری راجع به استرس و اقدام به عمل برای مقابله با آن صورت می گیرد.
چند روش برای کنترل استرس :
از تحقیر خود با کلمات بپرهیزید.
استرس خود را تسکین دهید( از طریق شل کردن عضلات منقبض شده).
آرام بنشینید؛ چشمانتان را نیمه بسته نگه دارید و به نقطه ای در چند متری خود خیره شوید. به مدت 60 ثانیه آهسته و عمیق تنفس کنید. پس از آن برخیزید و به حالت خود بنگرید.
ورزش صبحگاهی را هر روز صبح در برنامه ی خود داشته باشید.