نمیتوانیم در مقابل عظمت کار شهدا روزه سکوت اختیارکنیم و حرفی نزنیم واز خواب غفلت بیدار نشویم و به جایگاه رفیع و بلند شهدا و فرهنگ شهادت در هدایت کردن جامعه به سمت کمال و نجات شناخت و اگاهی پیدا نکنیم.,بی توجهی نگاهها نسبت به شهدا.نه به این منظورکه شهدا نیازمند نگاه ما هستند خیریقینااین ماهستیم که به شهدا نیازداریم.آنان که با شهادت تولدی دوباره یافتند وبا تقدیم خون و جان پاکشان, به ایران اسلامی عزت بخشیدند ومایه شرف شده اند ، نام ویادشان همواره در تاریخ,درخشنده ترین نامها وماندگارترین انهاست. وظیفه خون رسانی به انقلاب را بر عهده داشتند تا ظهور حضرت حجت(عج)حفظ بشود.
شهدا نماد انسان کاملند. در مکتب وحی همواره سخن از انسان کامل است.شهدا اینچنین بودند که در تاریخ درخشیده اند,و گرمای فرهنگشان همیشه چراغ راه ایثارگری وانقلابی بودن وانقلابی ماندن باقی خواهد ماند.و اوای دلنشین وصایایشان همواره در گوش زمان انعکاس خواهد داشت.
افسوس تفکر دنیازدگی وزرق وبرق دنیایی سبب شده که اندیشه ها ازفرهنگ شهادت غافل شوند و ارزشهای عرفانی و معنوی کمتر مورد توجه اذهان آحادجامعه قرار بگیرندو این موضوع همان چیزیست که دشمنان خواهان آن هستند.
دشمن خوب میداند ملتی که شهادت دارد اسارت ندارد.ازپایان دفاع مقدس کوشیدند تا شهادت را که سپری در برابر پیروزی هدفشان بود را از فرهنگ ایران اسلامی محونمایند.
و اینچنین است که پی می بریم این ما هستیم که نیازمند به شهدائیم و باید از انها کمک بخواهیم تا راهگشای ما در راه های دشوار فرا رویمان باشند.
حال با انگیزه تر درسال نو به فرهنگ شهدا امیدوارباشیم و به سادگی از کنار این فرهنگ حسینی عبور نکنیم و متفکرانه ذهنمان را از دام جهالت و اسارتی که حب دنیا و قدرت برایمان تنیده رها سازیم و این فرهنگ سازان بزرگ را نه تنها درذهن زنده نگهداریم,بلکه سرمشق و الگو برای حفظ انقلاب وادامه راه قرار دهیم.
واکنون که سال 92 روبه پایان است ودرآستانه سال نوقرارگرفته ایم هنوزخبر از ظهور یوسف زهرا عج نرسید؟السلام علیک یا فاطمة الزهرا یا بنت رسول الله!ما خاک پای یوسف گمگشته ی توییم و حیات و قیام و حکومت و جان و روح و هستی مان رهین یک نگاه آسمانی اوست. انقلاب امام(ره) جلوه ی کوچکی از نورعنایت فرزند عزیز توست. تمام شقایق های دشت التهاب برای قطره ای از دریای احسانش در انتظار، می سوزند. خدایا مباد که معاصی و غفلت ما، مولایمان را دل آزرده سازد، که تمام حیات و نهضت ما برای یک تبسم ملیح اوست.
یا فاطمة الزهرا، یا قرة عین الرسول! یا وجیهتا ًعند الله، اشفعی لنا عند الله
برادران وخواهران گرامی قرن هاست زمین انتظارمردانی اینچنین رامی کشیدتابیایندوایران راعاشقانه بسازندوزمینه ساز ظهورباشند. آن مردان آمدندورفتند، فقط من وشما جاماندیم واز موضوع چیزی نفهمیدیم . آیا پس ازسالهاوقت آن نرسیده که به خودآییم ؟!!!
وحرمت فاطمیه رانگهداریم ویادی کنیم ازآنانکه:
بهارشان با خون، رنگی شد تا سفره های هفت سینمان رنگی باشد.عزیزانی که بر ویلچر نشستند تا ما راحتتر به دید و بازدیدهابرویم ،آنانکه گاز خردل و اعصاب چشیدند تا ما ازدنیا لذت بریم ،نورچشمانی که نفس هاشان شیمیایی شد،سرفه هاشان خشک و خونی و جسمشان ... تا ما هوای بهار را تنفس کنیم ،کودکانی که حسرت داشتن پدر یا پدری سالم بر دل ماند تا بچه های ما شادمانه کودکی کنند.خانواده هایی که نوعروسانشان در نوجوانی و جوانی بیوه شدند تا مردان دیگر راحتتر به رفاه خانواده خود بیندیشند .شهدایی که تنها فرزندپدر و مادرشان بودند رفتند تا مادران دیگر قد رشید فرزندانشان را بنگرند.
شهیدانی که شهادت را بر تحصیل ترجیح دادند تا ما امروز مخترع و مکتشف و ... شویم . جانبازانی که دیروز ، قهرمانان توانای وطن بودند و امروز با جسمی شکسته جانبازان فراموش شده این دیارند.
عباس اقوامی