امروز باید نیازهای معلولان را بشناسیم و در راستای رفع این نیازها تلاش کنیم و خوشبختانه نگاه جامعه به معلولان تغییر کرده است،لذا در راستای تحقق خواسته‌های معلولان همه ما باید تلاش کنیم.
کمال آنلاین /معلولیت همواره مادرزادی نیست برخی از انواع معلولیت در فرآیند زندگی ممکن است عارض شود و هیچ کس در پیچ و خم زندگانی از آن مصون نیست؛ بیاییم معلولان را درک و باور کنیم به مطالبات به حق آنها جامه عمل بپوشانید لازمه تحقق خواسته های قانونی و مطالبات به حق جامعه معلولان تغییر نگاه و تحول فرهنگی برای درک آلام و تحرک چرخ زندگانی آنهاست. نوع نگاه به قشر معلولی که به هر علت از سلامت جسمانی برخوردار نیستند متفاوت است؛ عده ای نگاه ترحم آمیز به آنها دارند و سعی می کنند چنین کسانی را مورد تفقد قرار دهند.
معلولیت در ذهن انسان های سالم به ناتوانی معنا می شود و عرف اشتباه اجازه می دهد به یکسری آدم‌ها که شبیه همه نیستند بگویند«معلول». نوع نگاه به قشر معلولی که به هر علت از سلامت جسمانی برخوردار نیستند متفاوت است؛ عده ای نگاه ترحم آمیز به آنها دارند و سعی می کنند چنین کسانی را مورد تفقد قرار دهند و نگاه برخی نیز متاسفانه تحقیر آمیز است که البته جامعه معلولان هر دو نگاه را نمی پذیرد و رفتار و احساسات دیگران آنها را رنج می دهد. اما معلولان بارها محدودیت را دور زدند و ثابت کردند «معلولیت هرگز محدودیت نیست» و نقص یک یا چند عضو نمی تواند اراده قوی آنها را در برداشتن گام های بلند سست کند.
معلولیت تجسم اراده است
افرادی که هر کدام شان در برابر نگاه‌ها و مشکلات پیش رو قهرمان دنیای پیرامون شان هستند هرگز از پای نمی نشینند و تسلیم معلولیت و محدودیت ها نمی شوند اما احساس گریز دیگران از انسان های معلول آنان را بیش از درد معلولیت رنج می دهد.
امروز باید نیازهای معلولان را بشناسیم و در راستای رفع این نیازها تلاش کنیم و خوشبختانه نگاه جامعه به معلولان تغییر کرده است،لذا در راستای تحقق خواسته‌های معلولان همه ما باید تلاش کنیم.
بدیع‌ترین نیاز معلولان این است که ابزارهای مشارکت و حضور آنها در فضاهای شهری فراهم باشد تا بتوانند به راحتی وارد اجتماع شوند، که مناسب سازی ساختمان اداره ها از ابزارهای اصلی مشارکت اجتماعی معلولان است و اکنون تمام ساختمان‌های ستادی اداره های سطح استان برای معلولان مناسب سازی شده است.
شهرداری‌ها به عنوان محور اصلی مناسب سازی فضای شهری، پارک‌ها، پیاده‌راه‌ها و حمل و نقل عمومی هستند و باید در این زمینه تلاش بیشتری داشته باشند.
باید از ظرفیت‌های دانش، تحصیل و توانایی فنی‌وحرفه‌ای معلولان استفاده کنیم چراکه معلولیت محدودیت نیست و رویکرد و دیدگاه مردم استان باید نسبت به قدرت و توانایی معلولان تغییر کند.
خود معلولان و خانواده آنها نیز باید مهارت و توانایی خود را باور کنند و در راه اصلاح نگاه جامعه و حضور معلولان در جامعه به بهزیستی کمک نمایند.
معلولین جامعه مصداق و تجلی بارز حکمت و رحمت پروردگارند
مجید حسین زادگان استاندار مازندران در خصوص حمایت از قشر معلولین جامعه گفت : کسانی که برغم داشتن برخی محدودیت های جسمی و بعضاً ذهنی در عرصه های مختلف اجتماعی، سرافراز و موفق و پیروز عمل می کنند و مصداق و تجلی بارز حکمت و رحمت پروردگارند. شایسته است این روز را به مسائل و مشکلات و انتظارات بر حق آنها در سطح جامعه به طور نمادین اختصاص داده و ضرورت اصلاح نگرش های نامناسب حاکم بر جامعه نسبت به افراد دارای معلولیت را متذکر شویم.
وی ادامه داد : سهم افراد دارای معلولیت و اهمیت حضور و مشارکت ایشان در توسعه پایدار، توجه جدی به این سرمایه عظیم انسانی را ضروری می نماید؛ لذا بر همه ی مدیران دستگاه های اجرایی لازم است که به نیازهای خدماتی، اجتماعی و فرهنگی در جهت رشد فکری، سلامت جسمی، بهداشت روانی و اشتغال آنان بیندیشند و تمهیدات لازم را برای رفع این نیازها به کار گیرند.
تعداد ۶۶٢١٣افراد دارای معلولیت تحت پوشش بهزیستی مازندران قراردارد
دکتر فرزاد گوهر دهی مدیرکل بهزیستی مازندران گفت : یکی از مهمترین رویکردهای سازمان بهزیستی جهت قادر سازی شخص معلول در دست یابی به سطح نهایی توانایی و عملکرد جسمی، ذهنی، حسی، روانی و اجتماعی و حفظ این توانایی ها می باشد که در ارائه این خدمات به جامعه هدف، توانمندسازی و تقویت زمینه های حضور اجتماعی معلولان و برخورداری افراد دارای معلولیت از فرصت های برابر در جامعه در سطحی فراگیر و پایدار همواره مدنظر می باشد.
وی تعداد افراد دارای معلولیت تحت پوشش بهزیستی مازندران را ۶۶٢١٣ نفر عنوان کرد و افزود : سازمان بهزیستی مبلغ 000/305/992/75 ریال بابت کمک هزینه مستمری ، هدفمندی و حق پرستاری ومددکاری افراد دارای معلولیت درخانواده بصورت ماهیانه پرداخت می‌کند.
وی همچنین در راستای اجرای ماده ۹ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت و با هدف ایجاد انگیزه و ارتقا مشارکت و الحاق اجتماعی جامعه هدف ، کمک هزینه تحصیلی جهت بهره مندی از آموزش عالی در دانشگاه های دولتی و غیردولتی به افراد دارای معلولیت نیازمند واجد شرایط پرداخت می گردد.
7هزار و 385 معلول تحت پوشش بهزیستی در آمل هستند
کبری اسفندیاریان رئیس اداره بهزیستی شهرستان آمل با بیان اینکه 7هزار و 385 معلول تحت پوشش بهزیستی در آمل هستندعنوان کرد:3 هزار و 323 نفر معلول جسمی، هزار و 678 معلول ذهنی، 824 نفر مشکل روانی، 819 نفر شنوایی، 74 نفر مشکل گفتاری، 758 نفر بینایی هستند.
وی گفت: معلولیت نقص نیست بلکه شرایط ویژه ای است که فرد معلول در این عرصه ثابت می کند که محدویت نقص را نمی پذیرد و فرد معلول هم می تواند در عرصه های مختلف علمی، فنی، اجتماعی و هنری و ورزشی به خوبی بدرخشد.
وی اشاره کرد : هم اکنون در کشور شاهد موفقیت های چشمگیر معلولان درعرصه های مختلف بوده و پهلوانان ورزشی و دانشمندان و نویسندگان موفقی در این عرصه به خوبی درخشیده و امروز موجب عزت و سرافرای و سربلندی نظام شده اند.
عدم مناسب سازی مبلمان شهری از مشکلات معلولان
رئیس اداره بهزیستی شهرستان آمل از مشکلات معلولان را عدم زیرساخت های فضای شهری خواند و بیان کرد: عدم مناسب سازی مبلمان شهری، عدم مناسب سازی فضای عمومی چون پارک ها، پاساژها، ادارات یکی از مشکلاتی ات که باعث می شود کمتر معلولین را در شهر ببینیم.
وی عدم مناسب سازی اذهان عمومی نسب به آسیب های اجتماعی را یکی از خلل های جامعه کنونی دانست و خاطرنشان کرد: اشنا نبودن خانواده ها نسبت به آموزش مهارت های زندگی و ضرورت این آموزش در زندگی روزمره آن، یکی از نقطه ضعف های جامعه است که خانواده ها باید بیشتر به آن توجه کنند.
اسفندیاریان به قانون جامع حمایت از معلولین اشاره کرد و یادآور شد: طبق این قانون باید 3 درصد معلولین استخدام شوند، اما متاسفانه چنین فضایی تا کنون ایجاد نشده است.
وی در پایان به دغدغه‌های معلولین اشاره کرد و گفت: در حال حاضر اصلی ترین دغدغه این افراد نداشتن شغل مناسب، مسکن و کمک هزینه لازم برای ازدواج و خدمات درمانی است که بارها صحبت شده، اما تا کنون نتیجه ای حاصل نشده است.
سخن آخر
افراد سالم و توانمند جامعه باید بدانند که معلولان هرگز نیازی به ترحم ندارند. همنوعان سالم باید همواره بکوشند تا کمبود موجود در معلولان رابه صورت یک جریان طبیعی نشان دهند و کاری نکنند که این کمبود، زندگی معلول را از حالت طبیعی خارج کند و او را به فردی منزوی و جدای از جامعه تبدیل سازد.
باید این حقیقت را بپذیریم که اگر فرد معلول به درون جامعه برمی گردد و به فعالیت می پردازد، حتما توانمندی دارد. پس نباید با ترحم یا تمسخر، هیاهوی زیبای بازگشت به زندگی را در او خاموش کنیم، بلکه باید او را بپذیریم و تشویقش کنیم تا کارهایش را درست انجام دهد و با خواستن کار از آن ها، آنان را در میان خود نگه داریم./علیرضا عزیز کمالی