بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
 
کرونا ویروس" چالش ها و فرصت ها
 
دفتر اول " صفحه بیست و سوم
 
هجدهم فروردین نود و نه
 
موضوع:
تربیت دینی از منظر قرآن کریم با کلام حجت الاسلام تقی زاده آملی امام جمعه دابودشت و دشت سر( پیروفرمایش امام خامنه ای در شعار سال)
 
یکی از اهداف متعالی ذات اقدس الهی از نزول قرآن کریم دعوت بشریت به سوی خدا و تربیت و هدایت  انسان در مسیر عبودیت و بندگی و دین داریست.
 
قطعا آگاهیم که انسان در لحظه تولدش فاقد هر گونه علم و ادراک و تربیت و رشد و کمال است و  به تدریج استعدادهای ایشان شکوفا می شود و رشد می یابد.
 
قرآن کریم می فرمایند: 
"وَاللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۙ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ" (نحل آیه ۷۸)
 
باید به دنبال فلسفه خلقت وجودی مان باشیم و اینکه کجا بوده و هستیم و چه داریم و به کجا خواهیم رفت!
 
که به قول شاعر عارف مولوی:
روزها فكر من این است و همه شب سخنم
كه چرا غافل از احوال دل خویشتنم
از كجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود؟
به كجا می‌روم آخر ننمایی وطنم؟
..... من به خود نامدم اینجا، كه به خود باز روم
آنكه آورد مرا، باز برد تا وطنم
مرغ باغ ملكوتم، نیم از عالم خاك
چند روزی قفسی ساخته‌اند از بدنم).
 
خداوند برای تحقق این هدف انبیاء الهی و معصومین (ع) را مبعوث کرد تا ما را از آلودگی ها پاک کنند و دست ما را بگیرند تا در وادی عبودیت  گام برداریم. چون انبیای الهی و معصومین (ع) از گوهر عصمت ومصونیت از خطا واشتباه برخوردارند و از طرفی مربی آنها پروردگار جهانیان بوده است که انبیاء و اولیای الهی (ع) را به تربیت وتأدیب نفس وسازندگی روحی وروانی زینت بخشیده است.
 
 آنگونه که حضرت علی (ع) به کمیل فرمودند:
"یاکُمیل!اِنَّ رَسُولَ الله (ص)اَدَّبَهُ اللهُ عَزّّوجلّ وهُوَ ادَّبنی وأَنا أُؤَدِّبُ المؤمنینَ وأُوَرِّثُ الاَدَبَ المُکَرَّمین
 
خداوند متعال رسول خدا را به عنوان اسوه حسنه معرفی می کند.
 
 "لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ"
 
وقتی تاریخ انبیاء را ورق می زنیم می بینیم که انبیاء الهی هر کدام به نوبه خود در زمینه تربیت دینی مردم تلاش های فراوان کردند وتا حدی نیز در انجام این مهم موفق گردیدند.
بویژه رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که نظام تربیتی اسلام را در مکه و مدینه پایه گذاری نمودند و افرادی را تربیت نمودند مثل عمارها و یاسرها و.....که با تمام وجود از دین وعقیده خود دفاع کردند و هیچ گاه دست از اسلام برنداشتند.
 
"كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِنْكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ"
 
"لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ "
 
برای تربیت دینی ما انسان ها قرآن چند عامل را  مؤثر می داند:
 
۱_روح پاک.مادر"فَتَقَبَّلُها رَبُّها بِقبولٍ حَسَنٍ
 
۲_جسم سالم"نباتاً حسناً
 
۳_تعلیم وتربیت الهی"کَفَّلها زَکَرِیّا
 
۴_تغذیه پاک"وَجَدَ عِندَها رِزقاً
 
گفتیم که اسلام دینی است که برای تربیت الگو معرفی می کند.
والدین می توانند برای فرزندان الگوی مناسبی در تربیت دینی شان باشند هم با کلام و هم با عمل.
 البته تجربه نشان داده که باعمل بهتر می توان به هدف رسید.
حضرت زهرا (س) به عنوان مادر در برخی از روزها بچه هاراجمع می کردند ومی گفتند من دعا می کنم وشما آمین بگوییدواز این طریق دعا کردن را آموزش می دادندوبا دادن غذایشان در سه روز متوالی به یتیم وفقر و اسیر شیوه انفاق کردن را یاد می دادند.
 
رُوِيَ عَنِ النَّبِيِ (صلی الله علیه و آله و سلم ) أنَّهُ نَظَرَ إلى بَعضِ الأطفالِ فَقالَ : وَيلٌ لِأَولادِ آخِرِ الزَّمانِ مِن آبائِهِم. فَقيلَ : يا رَسولَ اللّه ِ، مِن آبائِهِمُ المُشرِكينَ؟ 
فَقالَ : لا، مِن آبائِهِمُ المُؤمِنينَ ؛ لا يُعَلِّمونَهُم شَيئا مِنَ الفَرائِضِ، و إذا تَعلَّموا أولادُهُم مَنَعوهُم، و رَضوا عَنهُم بِعَرَضٍ يَسيرٍ مِنَ الدُّنيا، فَأنا مِنهُم بَرِيء ، و هُم مِنِّي بُرآءٌ. 
جامع الأخبار : روايت شده كه پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) به برخى كودكان ، نگاه كرد و فرمود : «واى بر كودكان آخر زمان از دست پدرانشان !» . 
گفته شد . اى پيامبر خدا! از پدران مشركشان ؟ 
فرمود : «نه . از پدران مؤمنشان كه چيزى از واجبات را به آنان نمى آموزند و چون فرزندانشان ، خود بياموزند ، آنان را باز مى دارند و نسبت به آنان از [داشتن] چيز اندكى از دنيا راضى مى شوند . من، از آنان بیزارم و آنان ، از من بیزارند.
جامع الاحادیث الشیعه،ج2، ص408"
 
در آخر دعا می کنیم: 
که مشمول این روایت نبوی نشویم و زندگی مان سرشار از مبانی تربیتی الهی باشد