به عقیده ی من مدآرت و یا سایر اهالی هنر که چنین دغدغه هایی دارند, می توانند با گسترده تر کردن فعالیت خود, در ژانرهای دیگر موسیقی نیز چنین برنامه هایی را پیاده کنند و به نوعی آرام آرام به سیطره ی مافیای موسیقی -آنگونه که بسیاری از اهالی موسیقی از آن گله مندند- پایان دهند.

چندی پیش کنسرت گروه مدآرت با معرفی سه خواننده ی جوان در شهرستان آمل برگزار شد.
 گروهی که متشکل از نوازندگان جوان در کنار با تجربه ها بوده و هدف خود را کشف استعداد های موسیقی در خوانندگی پاپ و معرفی آنها به جامعه عنوان کرده است.
 فارغ از هر نوع تجزیه و تحلیل آنچه در کنسرت مدآرت ۲ گذشت; باید عرض کنم ادامه ی روند چنین اتفاقی را خصوصاً در شهرستانها بسیار مفید می دانم.
 در کشور ما بسیاری از اتفاقات مهم در عرصه های مختلف; معطوف به پایتخت است. خصوصاً در حوزه ی هنر که مطرح ترین گالری ها, سالن های نمایش و سالن‌های کنسرت در تهران قرار دارد و غالبا افرادی که به شهرت می رسند , به نوعی در کلانشهر تهران پیشرفت می کنند . حال آنکه بسیاری از همین هنرمندان مطرح و چهره, اصالت شهرستانی داشته و بنا به همین شرایط کاری مجبور به حضور در پایتخت هستند . 
 بماند اینکه چه هزینه هایی صرف خواهد شد تا موزیسین, خواننده و یا بازیگری به یک برند تبدیل شود!
بدیهی است چنین امکانی برای بسیاری از اهالی هنر در شهرستان‌ها محیا نیست; در حالیکه استعدادهای بسیاری در آنها نهفته است.
این نکته هم حائز اهمیت است که تا کنون حمایت و درایت درخوری از مسئولین شهرستان آمل, در کشف و معرفی استعدادهای هنری دیده نشده که به آن دل خوش باشیم.  پس یکی از راهها, همین مسیری است که گروه مدآرت در پیش گرفته است.
 مدآرت و مدآرت ‌ها در هر حوزه ای از هنر می‌توانند ورود کنند و هنرمندان جوان و فعال را به جامعه ی فرهنگی شهر و کشور معرفی نمایند.
 بی‌گمان چنین حرکاتی در حوزه‌های هنر می‌تواند مسیر پیشرفت را برای جوانان علاقه‌مند هموارتر سازد.
مدآرت پس از دومین اجرای خود در آمل, مورد توجه بسیاری از علاقه مندان به موسیقی قرار گرفته است. پس باید نقاط ضعف خود را کمتر کرده و در راستای خدمت به فرهنگ و هنر, گام‌های مهم‌تری نیز بر دارد. از جمله اینکه با صرف وقت بیشتر, می‌تواند کلاس درسی برای نوازندگان و خوانندگان جوان مشتاق باشد و آنها را پخته تر کند. 
در واقع مدآرت میتواند پلی باشد از دنیای آماتور هنر به دنیای حرفه‌ای آن و این مهم به نتیجه نخواهد رسید مگر اینکه نگاه مدیران این گروه دقیق تر از قبل شود و به اصل هنر و اقتصاد در هنر به صورت ویژه بپردازد.
محمدرضا ذاکری نوازنده ی گیتار فلامنکو به عنوان رهبر گروه و نیما روحی نوازنده ی گیتار بیس و سرپرست مدآرت; کم تجربه نیستند و سالهاست در حوزه ی موسیقی فعال هستند. چه خوب است علاقه مندان به خوانندگی و یا نوازندگی را پس از تستهای متعدد انتخاب کرده و روی افرادی که به مرحله ی اجرا خواهند رسید, بیشتر و بهتر و فنی تر کار شود تا مخاطب شاهد خروجی بهتری باشد.
به عقیده ی من مدآرت و یا سایر اهالی هنر که چنین دغدغه هایی دارند, می توانند با گسترده تر کردن فعالیت خود, در ژانرهای دیگر موسیقی نیز چنین برنامه هایی را پیاده کنند و به نوعی آرام آرام به سیطره ی مافیای موسیقی -آنگونه که بسیاری از اهالی موسیقی از آن گله مندند- پایان دهند.
البته به شرطی که خود تبدیل به مافیای دیگری نگردند. 
مدآرت  برای ادامه ی حیات حرفه ای و تاثیرگذار خود در هنر; لازم است با مدیران هنری فعال کشور مرتبط شود تا استعدادهای هنری شهرستان در نیمه ی راه به حال خود رها نشوند و بتوانند به دنیای شهرت هنری و خصوصاً اقتصاد هنر راه پیدا کنند.
 در پایان ضمن اینکه یک بار دیگر چنین اتفاقی را در عرصه ی هنر و فرهنگ به فال نیک می گیرم و آن را بسیار تاثیرگذار می‌دانم; تأکید می‌کنم زمانی مدآرت به نتیجه ی مطلوب خواهد رسید که خروجی خوبی را به علاقه مندان موسیقی در کشور معرفی کند و تا رسیدن به آن روز, زمان زیادی نخواهد بود.