به دنبال ثبت رکورد در کتاب گینس هستم/مسئولان شهر آمل به وعده خود عمل نکردند

به مناسبت هفته تربیت بدنی و ورزش به سراغ پهلوان علیرضا ارجین از برترین های ورزش پهلوانی و باستانی جهان رفتیم تا مصاحبه ای اختصاصی با این افتخارآفرین ورزشی شهرستان آمل داشته باشیم که متن کامل آن بدین شرح است:

خودتان را معرفی کنید و از چه زمانی ورزش پهلوانی و باستانی را به صورت حرفه ای آغاز کردید و عنوان رکوردداری میل سنگین دنیا را چگونه کسب کردید؟

اول هر کار که می کنی بگو بسم الله / تا جمله گناهان تو بخشد الله

به نام خدا، برای خدا و با یاد خدا، بنده علیرضا ارجین متولد سال 1365 و ساکن شهر هزار سنگر آمل هستم، من از سال 1385 وارد گود مقدس زورخانه شدم و رسما این ورزش را آغاز کردم و در سال 1387 این ورزش را به صورت حرفه ای ادامه دادم، اولین مسابقه من سال 1388 بود که به لطف خدا نفر سوم مسابقات بسیج ایران که به میزبانی شهر یزد بود شدم و به مراتب قهرمان کشور و عضو تیم ملی ایران شدم. مسابقات رکوردگیری جام یادواره مرحوم آقای علیرضا سلیمانی بود که در آکادمی شهید فهمیده تهران برگزار شد، برای اولین بار توانستم رکورد جهانی میل سنگین دنیا که به نام یکی از دوستان خوبم آقای مهدی دهقان با 245 جفت بود در این مسابقه ارتقا دهم و به 275 جفت برسانم و 30جفت توانستم این رکورد جهانی را ارتقا دهم، چند ماه بعد مسابقه جام جهانی تاجیکستان در دوشنبه برگزار شد که تیم ملی ایران به کشور تاجیکستان و شهر دوشنبه اعزام شد و در آنجا هم توانستم به لطف پروردگار با 350 جفت رکورد جهانی را دوباره جا به جا کنم و بعد آن مسابقه جام جهانی تاجیکستان راهی مسابقات آسیایی که به میزبانی کشور ایران و شهر تبریز بود شدم و در آنجا هم به لطف ایزدمنان توانستم 20 جفت رکورد قبلی خودم و جهان را بار دیگر ارتقا بدهم و به 370 جفت برسانم، بعد از مسابقات آسیایی یک رکوردگیری مجدد در کشور عزیزمان ایران و شهر کاشان برگزار شد که توانستم رکورد 420 جفت را به ثبت برسانم و در آنجا دوباره توانستم نفر اول ایران شوم و رکورد خودم را ارتقا بدهم، سال بعد در مسابقه رکورد گیری که در شهر مقدس مشهد برگزار میشد که به نوعی برای من انتخابی تیم ملی برای اعزام به مسابقات جهانی کشور اندونزی و شهرجاکارتا  شد شرکت کردم و در آنجا هم توانستم دوباره 21 جفت رکورد خودم را ارتقا ببخشم و در مجموع به 441 جفت برسانم، این مسابقات باعث شد که بدون اینکه انتخابی تیم ملی شرکت کنم وارد تیم ملی شوم چون رکورد من از رقبا به لطف پروردگار خیلی بیشتر بود و با نفر دوم آن مسابقه 160 جفت فاصله داشتم و نفر دوم تا سوم آن مسابقه تنها 10 جفت فاصله داشتند، در واقع لطف خدا شامل حال من شد که با 160 جفت اختلاف با نفر بعدی که اختلاف خیلی زیادی هم بود باعث شد مستقیم به تیم ملی و اعزام به کشور اندونزی که المپیک ورزشهای  سنتی بود شوم، این مسابقات هر چهار سال یک بار برگزار می شود و در آنجا هم به لطف خدا و امام رضا (ع) توانستم طلا بگیرم، در واقع این آمار مسابقات و رکورد های من بود.

امروزه جوانان ما بیشتر دنبال ورزش فوتبال، والیبال، کشتی و ... هستند چه شد که شما به سمت ورزش پهلوانی و زورخانه ای گرایش پیدا کردید؟

همان طور که ژاپنی ها سامورایی را دارند و آن را اسطوره خودشان می دانند، ما ایرانی ها پهلوانان را داریم، در واقع اولین باشگاه ورزش زورخانه ای و پهلوانی بیش از 3000 سال قدمت دارد که قدمت بسیار زیادی است، هم اکنون زورخانه ای در شهر کرمان وجود دارد و البته هنوز هم پابرجاست که 900 سال قدمت دارد، ورزش زورخانه ای و پهلوانی فرهنگ و نماد ایرانیان است، این ورزش با اهل بیت(ع) عجین شده است که ما ورزشکاران این رشته از مولایمان اول مظلوم عالم علی ابن ابیطالب (ع) مدد میگیریم و تنها ورزشی است که با وضو وارد گود می شویم، با نام و یاد خدا، کلام خدا و قرآن این ورزش مقدس را آغاز میکنیم و در پایان با نام و یاد امام زمان (عج) این ورزش را به پایان میرسانیم، اسطوره همه ورزشکاران این رشته مولایمان اول مظلوم عالم علی ابن ایبطالب (ع) است و این امام را سرور، سالار و رهبر خودمان قرار داده ایم و این دلیل شد که به این رشته ورزشی گرایش پیدا کنم و در واقع سوق، شور و شوق من در این ورزش شد. من بر اساس تمرینات خیلی سنگین و فوق العاده ای که داشتم و همچنین لطف خدا شامل حال من شد تا به این رکورد خیلی خوب برسم و در واقع مددی که از علی ابن ابیطالب(ع) و مولایمان آقا ابوالفضل العباس(ع) گرفتم و لطف پروردگار شامل حال من شد تا به این رکوردها دست پیدا کنم. من در این ورزش استادهایی داشتم که دست چپ و راست را به من آموختند ولی در رشته میل گیری سنگین در استان مازندران و شهرستان آمل مربی وجود نداشت که از وجود آنها بهره مند شوم و من به لطف خدا در رشته میل گیری سنگین تنها ورزشکاری بودم که بدون مربی ادامه دادم و به این رکوردها دست پیدا کردم و در واقع خود آموخته به جلو رفتم.

انگیزه شما از اهدای مدال هایتان به موزه آستان قدس رضوی چه بوده است؟

دوست داشتم که از جامعه ورزش پهلوانی و زورخانه ای هم مدال تقدیم به آقا امام رضا (ع) شود و چند مدال از این رشته ورزشی در موزه آستان قدس رضوی باشد که خدا را شکر آقا امام رضا (ع) از من پذیرفتند و در واقع ما در ایران غریب هستیم و جز امام هشتم امام دیگری نداریم، دوست داشتم و هدفم این بود که این مدال ها را تقدیم به آقا امام رضا (ع) کنم تا اینکه با افتخار خادمی آن حضرت را انجام دهم، ان شا الله که این لیاقت را داشته باشم.

چه برنامه ای برای آینده ورزشی خود دارید؟

برنامه آینده ورزشی من در واقع این است که اگر مسئولان محترم حمایت کنند و حامی مالی خوبی ان شاالله پیدا شود، یک فکر خیلی فوق العاده ای در سر دارم که برای اولین بار در ورزش پهلوانی در رکوردگیری میل سنگین یک رکورد خیلی خوب و بالا را در کتاب گینس به ثبت برسانم، در این زمینه تا الان هیچ رکوردی در کتاب گینس ثبت نشده است، بنده که الان در خدمت شما هستم لطف خدا بوده است که رکورددار جهان در این رشته ورزشی هستم که ان شا الله امیدوارم بتوانم این رکورد را در کتاب گینس به ثبت برسانم و در واقع در فکرم این است که یک رکورد خیلی بالایی ثبت کنم که تا صد سال دیگر کسی نتواند آن را ارتقا بدهد. ما در بخش ورزش پهلوانی و زورخانه ای چندین رشته داریم، رشته میل گیری سنگین رشته پرهزینه و پرآسیب است و سه نقطه از بدن من دچار آسیب دیدگی بسیار سنگین شد و بر اساس تجویزات و تمرینات دکتر و فیزیوتراپ که خیلی هم برایم هزینه شد خلاصه خداراشکر الان سرپا هستم، چون رشته میل گیری سنگین رشته خیلی سنگین و سختی است کمتر به این رشته روی می آورند چون استقامت خیلی بالا، صبر زیاد و مقاومت فوق العاده ای می خواهد، این صبر و مقاومت تنها و فقط با تمرین کردن به دست نمی آید بلکه باید قلب و دل را به مولا و خداوند بزرگ بسپاریم که به این صبر و استقامت برسیم و کم کم به آن رکوردها دست پیدا کنیم، الان سه تا از بچه ها هستند که با همدیگر کار می کنیم، آمل ما شاالله جوانان خیلی خوبی دارد ما الحمدلله قهرمانان خیلی خوبی در سطح شهر آمل داریم که ان شاالله به زودی معرفی خواهند شد البته الان هم چند تن از همین جوانان و قهرمانان هم معرفی شدند. من به شما قول می دهم اگر مسئولین شهر عزیزمان آمل یاری و همت کنند، ما میتوانیم در آمل پایگاه جهان را در هنرهای فردی بسازیم چون در واقع در این زمینه بچه های آمل پتانسیل خیلی قوی و بالایی دارند و بسیار مستعد نیز هستند، همان طور که جویبار پایتخت کشتی شد، آمل هم میتواند پایتخت این ورزش شود، وقتی در سطح کشور مسابقاتی می خواهد برگزار شود و مازندران به آن مسابقات تیم اعزام می کند قطعا 90 در صد از ورزشکاران آملی هستند، این پتانسیل را آمل خیلی دارد فقط باید حمایت بیشتر شود.

امروزه ورزش پهلوانی و باستانی چه جایگاهی دارد؟

خداراشکر در سطح کشوری مازندران جایگاه نسبتا خوبی دارد ولی باید تلاش را بیشتر کرد و همچنین هزینه باید کرد تا به آن چیزی که میخواهیم و مد نظر ما است برسیم، ورزش پهلوانی و زورخانه ای، ورزشی فقیر است چون همانطور که این ورزش با اهل بیت و مولامان علی (ع) که مظلوم واقع بود عجین شده است، این ورزش هم مظلوم واقع شده است، ان شا الله امیدوارم که به این ورزش رسیدگی کنند تا این رشته ورزشی به حق خود برسد، به قول رهبر عزیزمان " این ورزش یک فرهنگ است این ورزش فرهنگ ایرانیان است این فرهنگ را ما باید حفظ کنیم " این ورزش نماد کشور ما است و اولین باشگاه دنیاست و بیش از 3000 سال قدمت دارد، در سال 1386 این ورزش به نام ایران در یونسکو به ثبت رسیده است. در این ورزش هر ورزشکاری در رشته مدنظرخودش فعالیت میکند، از شاخه های این رشته ورزشی میتوان به رشته کباده، رشته سنگ، رشته میل گیری سنگین، میل بازی، چرخ تیز و چمنی و حتی مرشدی نام برد که به صورت مسابقه ای هم برگزار می شود. در همین ورزش زورخانه ای و پهلوانی شاید بالغ بر هفتاد هزار ورزشکار درسطح کشور داشته باشیم که بیمه شده باشند، چیزی حدود 800 زورخانه فعال در سطح کشور داریم، حتما باید به این ورزش نگاه ویژه کنند. ما در سطح دنیا رتبه خیلی بالایی داریم و ورزشکاران ایرانی ما شاالله و خداراشکر خیلی قوی هستند و مسابقاتی که در چند سال اخیر برگزار شده است الحمدلله ایران با اقتدار امتیاز خیلی بالایی به دست می آورد و اول آسیا و دنیا می شود و اخیرا در مسابقات باکو که سعادت نداشتم در آن مسابقه حضور داشته باشم، ورزشکاران ایرانی توانستند سکوی قهرمانی را به دست بیاورند. این رشته ورزشی در رسانه های تلویزیونی، رادیویی و روزنامه ها باید تبلیغ شود و باید این فرهنگ را با مردم آشنا کنیم و این ورزش را به خانه ها بیاوریم و مخصوصا پدر و مادرها با این ورزش و این فرهنگ اصیل ایرانی به خوبی آشنا شوند که فرزندانشان را به این ورزش سوق و شوق دهند.

آیا از حمایتهای مسئولان شهری و استانی رضایت دارید؟

اسفند سال 1393 بود که من قهرمان مسابقه جام جهانی تاجیکستان شدم و هم توانستم رکوردار دنیا شوم، مسئولین شهر محبت کردند یک مراسم استقبالی را تدارک دیدند که در آنجا ده سکه ای را به من قول دادند الان که در سال 96 هستیم هیچ خبری از این سکه ها نشد، تا این که رییس هیات وقتمان که زحمت زیادی هم برای این باشگاه کشیدند با پیگیری های متعدد به من گفتند که ما در حال حاضر پول پرداخت این هدیه را نداریم که به شما بدهیم و فقط میتوانیم سه سکه در خدمت شما باشیم. هدفم از گفتن این حرف این بود که سختی از امام علی (ع) بگویم، مولایمان امام علی (ع) میگوید " یا وعده ندهید یا اگر وعده میدهید به وعده خودتان عمل کنید " بزرگان شهرمان الگو ما هستد و ما به این بزرگان به عنوان الگو نگاه میکنیم و این بزرگان را الگو زندگی خودمان قرار داده ایم. به مسابقات آسیایی رفتم و رکورد قبلی را جا به جا کردم بعد از آن دوباره مسابقه جهانی رفتم و در واقع در آن مسابقات که اصلا استقبالی نداشتم حتی یک تلفن هم نداشتم، یک ده سکه ای به ما قول دادند ولی متاسفانه به قولشان عمل نکردند و اینکه در بعد گفتند ما سه سکه را به شما میدهیم و این سه سکه تایید شد و بچه های شهرداری وشورای شهر امضا کردند، الان هم چند ماهی هم از این وعده گذشته است که فعلا از این هم خبری نشده است.

بچه های زورخانه مقدس آمل با وضو به داخل گود میروند، من بر اساس سندی که وجود دارد میخواهم عرض کنم، ما یک متولی زورخانه ای داریم که ایشان حدود 30 سال است که در اینجا خدمت میکند، متاسفانه ایشان دچار مریضی سرطان شدند و یک عمل سنگین باید میشد و همانطور که میدانید سرطان آدم را از بین میبرد، این بنده خدا یک نذری کرد که به حق صاحب این مکان، در این زورخانه که همه دم از مولا امیرالمومنین میزنند، مولا کمک کند تا شفا پیدا کند و اگر خدا خواست شفا پیدا کرد خادم این زورخانه شود، ایشان که رفتند جواب آزمایش آخر را بگیرند و به دکتر نشان دهند تا مقدمات عمل انجام پذیرد ناگهان دکتر گفت اصلا اثری از بیماری در آزمایش وجود ندارد، دکتر که بسیار متعجب شده بود گفت مگر می شود؟! شما در این دوازده سیزده ساعت چه کردید که دیگر اثری از بیماری وجود ندارد، ایشان حدود 30 است که دارد خدمت میکند و با عشق نام مولایمان را میبرد واقعا سعادت میخواهد، اینها همه عظمت مولایمان علی (ع) است. همانطور که میدانید ورزشکاران زورخانه با وضو و طهارت وارد گود میشوند و ذکرهایی را داخل گود میگویند و نام ائمه اطهار را به زبان می آوردند و عرق هایی که میریزند، عرق این ورزشکاران را جمع میکنند و با یک لنگ به پیشانی مریض میزنند و مریض ها شفا میگیرند و آقای شاکری هم یکی از خادمین و شفا گرفتگان همین زورخانه هستند. آن گودی که در زورخانه میبینید و ورزشکاران و پهلوانان در آن به تمرین میپردازند دلیلش آن است که بچه ها میخواهند بگویند ما از همه شما حاضرین پایین تر و افتاده تر هستیم، حتی از درب زورخانه که میخواهیم وارد شویم باید سرمان را خم کنیم و با نفس خود مبارزه کنیم و غرورمان را بشکنیم و در هر مقامی که هستیم باید غرور را بشکنیم، سعی کردم در ورزش پهلوانی و زورخانه ای با این اخلاق حسنه پیش روم و به بچه های خودمان بیاموزم و در واقع زورخانه یک دانشگاه اخلاق است.

سخن آخر؟

توصیه من به جوانان این است که حتما به این فرهنگ اصیل ایرانی روی بیاورند و در واقع این ورزش، ورزشی پاک و مقدس است. این ورزش تنها ورزشی است که هم جسم و هم روح را به خوبی قوی میکند. دانشمندان آمریکایی و اروپایی در چند سال پیش به این نتیجه رسیدند که در ورزش باید یک موسیقی باشد و در واقع ضبط و آهنگی وجود د اشته باشد تا موثر واقع شود و ما به این نتیجه گیری آمریکاییان و اروپاییان بیش از 3000 سال پیش توسط ایرانیان کشف شده بود، ما در زورخانه ضرب و موزیک زنده را داریم. در پایان میخواهم بگویم که بیاییم به همدیگر خوبی کنیم، به همدیگر عشق بورزیم تا به بهترین و قشنگترین شکل ممکن زندگی کنیم و در نهایت از شما خبرنگاران هفته نامه آوای کمال تقدیر و تشکر میکنم.

عاقبت خاک شود حسن جمال من و تو / خوب و بد میگذرد وای به حال من و تو

قرعه دنیا امروز به نام من فردا نام دگری است / میخورد تیر عجل بر پر و بال من و تو

پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن / پهلوانی آن است که زخمی از دلی برداشتن

گزارش از اسماعیل کمالی