بسمه تعالی
27 اردیبهشت روز ارتباطات و روابط عمومی گرامی باد
روابط عمومی ها با چهره ای خندان پر استرس ترین افراد سازمان محسوب می شوند
برقراری ارتباط متقابل بین مردم ومسئولین و جلب همکاری و بسط تفاهم عمومی، آگاهی مردم ازعملکرد دستگاه متبوع، آماده نمودن اذهان عمومی در اجرای طرحها و برنامه ها و ایجاد محیط مناسب برای رشد فضائل اخلاقی کارکنان درچهارچوب ضوابط ومعیارهای نظام جمهوری اسلامی ایران از جمله اصلی ترین وظایف روابط عمومی ها در سازمان هاست و نظر به اهمیت آن زیر نظر مستقیم بالاترین مقام دستگاه قرار دارند و باید گفت روابط عمومی دارای ماهیتی رسانه ای است و در طبقه بندی ها، در صف رسانه ها قرار می گیرد .
همین همپوشانی رفتاری است که دستمایه توسعه و ترویج گفتمانی دستگاه های مختلف را فراهم می آورد، پس اغراق نیست اگر روابط عمومی ها را قلب تپنده دستگاه ها نامیده اند.
روابط عمومی هایی در صورتی می توانند در حوزه رسانه موفق عمل کنند که از شیوه ها و روش های نوین ارتباطی با مهارتهای ویژه، بیشترین همکاری و همراهی را از رسانه های جمعی دریافت کنند.
خیلی ها می گویند د ر۲۰ سال گذشته، روابط عمومی در ایران، توانسته کم و بیش به بالادستی هایش بفهماند که روابط عمومی پوستر چسبان نیست، اما به نظر من عمر این مهم در کشور عزیزمان به 5 یا 6 سال هم نمی رسد ولی هنوز هم بیشترین انرژی روابط عمومی ها به جای انجام کارهای تخصصی، برای تبیین و توسعه این بخش به هدر می رود که با نگاه به وضعیت این حوزه در دنیا پر واضح است که در کشور ما نمی توان چهره مطلوبی از این حوزه به نمایش گذاشت و تا رسیدن به قله های آرمانی هنوز فاصله بسیار است.
متأسفانه در سالهای گذشته با رواج سیستم ارادت سالاری و دانای کل جلوه دادن برخی از مسئولین که در واقع از نگاه ابزاری به روابط عمومی نشأت می گرفت، به اشکال و صور گوناگونی باعث شده بود، روابط عمومی ها همچنان بی اثر و یا کم اثر جلوه کنند که خوشبختانه در دو سال اخیر این مهم در سطح ملی و استانی به میزان محسوسی کمرنگ شده و امیدواریم با از میان رفتن کامل تفسیرهای نادرست از جایگاه و وظیفه روابط عمومی ، این حوزه تاثیرگذار در مسیر اصلی خود قرار گیرد.
وجود سوء تعابیر و یا عدم آگاهی و شناخت کافی ازوظایف و حیطه عملیاتی و یا عدم شناخت ازتوانمندیهای تخصصی روابط عمومی در ابعاد درون سازمانی وبرون سازمانی ازجمله مشکلاتی است ، که روابط عمومی ها درایران را با موانع جدی ومتعددی روبرو کرده است.
البته از زوایه ای دیگر می توان گفت در برخی از اوقات دست اندرکاران روابط عمومی نیز بطور کامل نسبت به مسئولیت های حرفه ای خود اطلاع واعتقاد لازم را پیدا نکرده اند، یا تخصص و تجربه لازم را ندارند که نقصان تامل برانگیز و مهمی است!
در پایان اجازه دهید گلایه ای را مطرح کنم که به ندرت از سوی مردم بدان توجه شده است. افکار عمومی زیبایی های اطلاع رسانی را که ناشی از عملکرد دقیق روابط عمومی هاست نمی بینند و در عوض کوچکترین اشتباهات را از ناحیه این کارکنان خدوم در دستگاههای اجرایی، بوق و کرنا می کنند.
من عمیقا معتقدم تا این تفکر اصلاح نشود و و رابطه ای سالم و بر اساس شناخت میان روابط عمومی ها، مدیران و رسانه ها( به عنوان نماینده گان افکار عمومی) شکل نگیرد، نمی توان امید داشت که این حوزه حیاتی قادر به نشان دادن تمام توانایی هایش باشد.
روابط عمومی ها با چهره ای خندان، مضطرب ترین افراد سازمان محسوب می شوند که این اضطراب ریشه در مسئولیت ویژه و حساس آنها دارد و این امر به سلامت آنان آسیب خواهد زد. پس ناصواب نیست اگر آن را در رده بندی مشاغل سخت و زیان آور قرار دهیم.
میثم میلادی گرجی
رییس اداره روابط عمومی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان مازندران