کمال نیوز: بررسی  تحلیلی حرکت امام حسین علیه السلام و حماسه ی عاشورا، از ابعاد سیاسی، عاطفی، روانی و تربیتی دارای اهمیت فوق العاده ای است.چرا که محرم یک تاریخ زنده و همیشه پویا و عاشورا نقطه ی عطف همه ی ایثارگریها و حماسه های جاودان بر فراز همه ی عصرها و همه ی نسلهاست.

بدون تردید توجه به متعالی ترین ویژگیهای شخصیتی قهرمانان و حماسه آفرینان کربلا، و بررسی روابط انسانی میان  یاران و بستگان و عزیزان سالار شهیدان ، امام حسن علیه السلام بسیار مهم و تحسین برانگیز است.

بررسی حیات پویا و پربرکت هر یک از همراهان و سربازان امام حسین علیه السلام و درک اندیشه و رفتار مخلصانه ی ایشان امری است بسیار دشوار، چرا که انسانهای وارسته و مخلص با تقرب به حق و پیوستن به جاودانگی از محدوده ذهنی و شناختی هم عصرانشان  خارج شده ، بر فراز گستره ی هستی جای می گیرند و هرگز شخصیت متعالی آنان نمی تواند در ذهنهای محدود و محصور ما به طور کامل مورد شناخت و ارزیابی قرار بگیرد.

تجزیه و تحلیل مجموعه ی رفتارها ، روابط و عملکردهای تربیت یافتگان مکتب اسلام و اسوه های اخلاق و کمالات انسانی ، آن هم در بحرانی ترین و هیجانی ترین شرایط حاکم بر فضای محرم و کربلا انسان را دچار آشفتگی و حیرت می کند ، چرا که با معیارهای دنیا گرایانه و محکهای منطق مابانه نمی توان شور عشق تجلی ایثار را تحلیل و توجیه کرد.

چگونگی ارتباط ، احترام و اعتماد متقابل ، همراهی و همگامی ، تصمیم و اراده خداجویانه خواهر و برادر در قیام و ادامه نهضت ، تواضع و اخلاص ، وفاداری و ادب ، متانت و تبعیت پذیری یاران پیر و جوان رهبر و سبقت ایشان از یکدیگر در ایثار  و جانفشانی ، جرات ، شجاعت و رشادت اصحاب عاشورا در ستیز با دشمن ، دوری جستن از لذتها و سردادن سرود وارستگی ، آزادگی و توحید ، خویشتن داری و عزت نفس ، مروت و مردانگی جانبازان نهضت امام حسین علیه السلام در هنگامه های کار زارآنچنان عظیم و حیرت آور است که زبان را یارای توصیف و قلم را تاب تصویر آن نیست.

آخر چگونه است که عباس (ع) این یار با وفای امام ، آن زمان که پس از ستیزی بی امان با جسمی خسته و بس تشنه ، به لب آب روان می رسد تا مشکی آب برای اطفال خرد سال خیمه های سپاه حق طلبان و فرزندان حماسه آفرینان ببرد ، و آنگاه که نفس تشنه اش هوس جرعه آبی می کند و او ناخودآگاه تمایلی می یابدکه مشتی آب برگیرد و جرعه ای بنوشد و حرارت سینه ی تشنه اش را بر طرف نماید ، بی وقفه بر خود نهیب می زند که ای نفس این چه تقاضا و تمناست ترا؟چگونه من آب بنوشم و به سوی حرم حسین (ع) و خیمه گاه روان گردم، در

حالی که آنان سخت تشنه باشند؟ ای نفس، وای فرات ، اگر اینک در این لحظه ی حساس ، جرعه ی آبی بچشم و قطره ای نوش کنم ، آن وقت تو گویی در درونم به وسعت و عمق یک دریا و به گستره ی اقیانوس هستی از امام و مقصدم جدا افتاده و دور گشته ام.ای نفس ، درست است که من سیراب شوم و قوت و نیرو گیرم ، شاید بتوانم با غلبه بر صف ابلیسان مشک آب به طفلان و خیمه ی یاران برسانم ، اما آخر غصه ی این فراق روان و جدایی  حال و دو گانگی احساس را برخود چگونه هموار کنم؟ نه! نه ! هرگز نمی توانم حتی تصور نمایم که لحظه کوتاه ، من تشنه نباشم ، اما امام و مرادم لب تشنه باشد. پس ای فرات همه ی آبت ارزانی ات باد. من برمی گردم و مشک آب را با لبان تشنه و سوخته تر از پیش به سوی خیمه ها می برم ، هر چند به هنگام بازگشت و در حین نبرد با یزیدیان ، همه ی وجودم قطعه قطعه شود.

ای فرات بدان من رهرو حسینم و از او رسم ادب و وفا ، مروت و ایثار و درس شکستن زنجیرهای خودپسندی و خود نگری را آموخته ام.

به دریا پا نهاد و خشکتر بیرون شد از دریا                      مروتبین،جوانمردینگر،همت تماشاکن

آری چه زیباست تماشای همت جوانمردان و چه نیکوست درک احساس را در مردان ، وفای یاران و تربیت شدگان مکتب قرآن.

یاد و خاطره حماسه آفرینان کربلا ، احیاگران اسلام ناب محمدی صلی ا... علیه و آله ، حسین بن علی علیه السلام و یاران باوفایش گرامی باد.