کمال نیوز- مسلم ناظری، روزنامه نگار: بدون شک همگی مان از وضعیت کارخانجات نساجی مازندران و عدم پرداخت حقوق و مزایای پرسنل و همچنین بی اعتمادی کارگران و جامعه ی شهری به مدیران و مسؤولین باخبریم.
شاید در نگاهی سطحی بیان این نوع دیدگاه را مثبت تلقی کنیم و یکباره همه ی ساختارهای آن را زیر سؤال ببریم، اما اگر به واقعیات توجه کنیم این موضوع یا معضل آن قدر پیچیدگی دارد که جواب مستقیمی چه مثبت و چه منفی بدون در نظر گرفتن همه متغیرها نمی توان برای آن قایل شد.
کارخانجاتی که نام نساجی را از بدو تأسیس در سال های پیش از انقلاب تاکنون بدوش می کشد، روزهای پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است. روزهایی که هزاران مرد و زن از طریق آن امرار معاش می کردند، هزاران کودکی که با شنیدن صدای سوت آن و با شمارش انگشتان دست و پا، بازگشت پدر را به خانه لحظه شماری می کردند.
کارخانجاتی که با تولیدات فراوان و مطلوب و همچنین اشتغالزایی هزاران نیروی کار بصورت مستقیم، نقش و جایگاه ویژه ای را از لحاظ توسعه اقتصادی در سطح استان و کشور داشته است.
حال باید به این نکته توجه شود که چه برسر نساجی مازندران آمده است؟ چرا صنعت نساجی در منطقه با شکست روبرو شده است؟ چه عواملی باعث مرگ تدریجی نساجی ریشه دار شده است؟مثلاً چرا اقتصاد کشور ترکیه براساس صنعت نساجی ( تولید پارچه و پوشاک) استوار است ولی در اینجا نه؟!
اصلاً چه کسی مقصر بود؟ ساختار مدیریتی یا نیروهای انسانی؟ مواد اولیه بی کیفیت یا دستگاه های فرسوده؟ نمایندگان دولت یا مجلس؟
همانطور که ملاحظه می شود سؤال های بی جواب و باجواب بسیاری می توان مطرح نمود، اما نکته مهم این است که اول باید مشخص شود موضع ما نسبت به صنعت نساجی مازندران تهدید است یا فرصت؟! بودن یا نبودن آن؟!
آنچه که مسلّم است این است که نساجی مازندران بودجه، مدیر، کارگر و ... نمی خواهد! بلکه این صنعت به باستان شناسی نیاز دارد؛ مگر باستان شناسی مطالعه گذشته با نگاه امروز نیست؟!
صنعت نساجی مازندران برای عبور همیشگی از این بحران فقط به باستان شناسی نیاز دارد تا با طرح سؤال های منطقی و کلیدی نقاط قوت و ضعف این صنعت را به چالش بکشد و با تفسیر داده های موجود، راه حلی منطقی برای عبور از این بحران پیدا نماید (باستان شناسی مدرن یا معاصر).
درآن صورت است که بدون غرض ورزی می توانیم مشکلات را ریشه یابی نموده و از تجربه ی ناخوشایند گذشته درس عبرت گرفته و با مدیریت کارآمد وبرنامه ریزی اصولی و منطقی از تهدیدها بعنوان فرصت ها استفاده نموده تا بار دیگر شاهد شنیدن صدای سوت کارخانجات نساجی باشیم.
امید است با همت مسؤولین و با در نظر گرفتن موارد فوق شاهد احیای مجدد صنعت نساجی مازندران باشیم