کمال نیوز:  در گستره ی تاریخ تحولات فرهنگی ، آن چه را که از آن به عصر طلایی فرهنگ و تمدن  ایران اسلامی یاد کرده اند ،نتیجه و نشانه  گزاره هایی چون آزاداندیشی ،خردگرایی ،فرهنگ دیالوگ و دیالوگ های فرهنگی است، که سرمایه هایی درخشانی  از امکان و فرصت زایش و پویش علم و فرهنگ را در جامعه ی ایران فراهم ساخت. میراثی گرانبها از گزاره ها و آموزه هایی که با تعطیل شدن و کم سو شدن چراغ آنها در ادوار مختلف تاریخی،به انحطاط علوم عقلی و تصلب ساختار و نهادهای فرهنگی انجامید.در چنبره ای از آن انحطاط و تصلب ،اندیشه های مولد و فرهنگ خلاق و پویای ایرانی - اسلامی از تحرک افتاد ودر سایه ی حاکمیت تصلب و انسداد فکری و فرهنگی ،دیالوگ فرهنگی جای خود را به مونولوگ بخشید و آزادی های اندیشه و اندیشه های آزاد جای خود را به سرکوب آزاد اندیشی و دگراندیشان داد.

از پی آمدهای جزم اندیشی ها و افراطی گری ها و خشونت طلبی های فکری و فرهنگی ،تنگ شدن فضای مناسب برای امکان گفتمان فکری  بالنده وفرهنگ آفرین و تمدن ساز در ایران بود. فضایی متصلب و عقیم که در آن با محدود کردن امکان تبادل و تعامل فکری و فرهنگی ،چراغ امید به غنای فکری و فرهنگی کم سو گردید و از عصر طلایی فرهنگ و تمدن ایرانی - اسلامی جز خاطره ای تاریخی ، سرمایه های درخشان چندانی بر جای نماند. عقلانیت و اعتدال حلقه ی مفقوده و غایب بزرگ در سرگذشت و سرنوشت تلخ اندیشه و فرهنگ  در ادواری از تاریخ ایران بوده است .

در چنین شرایطی از تاریک اندیشی های فرهنگی  و در استمرارکوشش هایی چند در تاریخ معاصر ایران برای تعالی فرهنگی، طرح گفتمان عقلانیت و اعتدال  از سوی دکتر حسن روحانی و تلاش هم اندیشان و حامیانشان در رقابت های انتخاباتی یازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ،بیش و پیش از آن که یک شعار باشد ،انعکاسی ازتفکر و تلاش متمایز و ممتاز  در توجه به ضرورت تاریخی بازتولید  و تحقق و کاربرد گفتمان عقلانیت و اعتدال در حوزه های مختلف سیاسی ،اجتماعی ،اقتصادی و فرهنگی و تلاش  مدیریت اجرایی برای عبور از گذرگاه و تنگناهای موجود است.

بدون آن که بتوان پاره ای از تلاش ها و دستاوردهای برخی از مدیران و متولیان حکومتی و دولتی پیشین در حوزه های مختلف فرهنگی در ایران را نادیده گرفت ، نمی توان از برابر این واقعیت فرار کرد که در نتیجه پاره ای افراط و تفریط ها ،عرصه های مختلف فرهنگی با درجات متفاوتی مبتلا به برخی تنگ نظری ها و بی تدبیری های در مدیریت فرهنگی گردید.در چنین شرایطی ،دکتر حسن روحانی و هم اندیشانش با گفتمان و رویکرد عقلانیت و اعتدال و کوشش در قالب دولت تدبیر و امید از آغاز راه و در گام های صد روزه خود نشان داده اند آمده اند تا در حوزه های مختلف و از جمله حوزه مهم فرهنگ ،مجالی را برای تنفس فرهنگ در هوای آزادتر و سالم تر فراهم سازند.

حضور وزرای توانمند و کارآمد در حوزه های مختلف مرتبط با فرهنگ ، به ویژه حضوراعتدالی علی جنتی در سکانداری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و از همان آغاز،نوید بخش امید در بهبود  و تغییرات مطلوب در روند نگرش ها، سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های اجرایی در حوزه های مختلف فرهنگ و هنر و کاهش مشکلات و تنگناها و افزایش امکانات و فرصت های فرهنگی است. در حوزه ی سینما ،موسیقی ،مطبوعات و کتاب ، نویدها و امید هایی در رویکردهای عقلانی و اعتدالی در عرصه های فرهنگی شنیده و دیده می شود.

دیدگاه ها، برنامه ها و تلاش های علی جنتی نشان می دهد او و دولت تدبیر و امید آمده اند تا با درک هرچه درست تر از سرشت مشکلات و نیازهای اهالی فرهنگ و هنر و رسانه ها و اتخاذ تدابیر کارآمد و امیدبخش ، حامی وحافظ و مجری ضرورت اعتلا و غنای فرهنگ دینی ،ملی و بومی ، و نیز صیانت از حقوق و مطالبات صنفی و مدنی و آزادی ها و امنیت قانونی اهالی فرهنگ و هنر و مطبوعات و رسانه ها باشند. تصمیم برای کاهش تصدی گری دولت در حوزه های فرهنگی ،افزایش نقش حمایتی و نظارتی دولت بر فعالیت های فرهنگی ، افزایش مشارکت بخش خصوصی غرهنگ و هنر در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها در حوزه فرهنگ و هنر، تغییر و تحولات و عزل و نصب های مدیریتی بر اساس شایسته سالاری ،اراده  برای به رسمیت شناختن تکثر و تنوع افکاروترویج فرهنگ گفت و شنودهای فرهنگی در فضای آزاد و امن ، صیانت ازآزادی اندیشه و اندیشه های آزاد در چارچوب قانون ، جملگی نوید دهنده تدبیر برای بازگشت امید به عرصه های فرهنگی در دولت تدبیر و امید است.