شرح دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان به قلم حجت الاسلام محمودی

 

به گزارش پایگاه خبری کمال نیوز، شرح دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان به قلم حجت الاسلام حسن محمودی رییس دفتر حضرت آیت الله جوادی آملی در آمل بدین شرح می باشد:

«اللهمّ اعنّی فیهِ على صِیامِهِ وقیامِهِ وجَنّبنی فیهِ من هَفَواتِهِ وآثامِهِ وارْزُقْنی فیهِ ذِكْرَكَ بِدوامِهِ بتوفیقِكَ یا هادیَ المُضِلّین»
خدایا یارى كن مرا در این روز بر روزه گرفتن و عبـادت و بركنارم دار در آن از بیهودگى و گناهان و روزیم كن در آن یادت را براى همیشه به توفیق خودت اى راهنماى گمراهان
شرح:
روزه پيوندى روحى و قلبى از جانب عبد با مولاست، اگر انسان روزه دار با رعایت آداب و احکام روزه توجه قلبی به حق نماید جان و دل به سوى تصفيه از رذائل حركت كرده و به حسنات و صفات الهى آراسته مى‏گردد.
جايگاه و منزلت روزه در حدى رفيع و بلند است كه از رسول خدا روايت شده است:
 «لو اذن الله للسماوات والارض ان تتكلّما لبشرتا صوم رمضان بالجنة»
اگر خداوند به آسمانها و زمين اجازه سخن گفتن دهد، قطعاً روزه داران ماه رمضان را به بهشت بشارت ميدهند.
 قرآن کریم می فرماید که گذر همه در قیامت از جهنم خواهد بود در آن روز  سخت این روزه است که سپری محکم در برابر آتش جهنم می شود موجب نجات انسان خواهد شد
الصَّوْمُ جُنَّةٌ مِنَ النّارِ. روزه، سپرى است كه روزه‏دار را از آتش جهنّم حفظ مى‏كند.
چنان كه از ماه مبارک رمضان به ضیاقت الله تعبییر شده و روزه داران را به مهمانی ویژه دعوت فرمود، آرى حضرت كريم و رب العالمین مهمانش را در حالى كه گرسنه است به ميهمانى دعوت نمود، تا از آنچه که به او عنايت ميفرمايد لذت برد، سير را به مهمانى بردن و بهترين غذا را در برابر او قرار دادن براى سير لذت ندارد
«دُعيتم فيه الى ضيافة الله»
در ماه رمضان به ضيافت و ميهمانى خدا دعوت شده ايد.
چند خوردي چرب و شيرين از طعام
امتحان كن چند روزي در صيام
چند شبها خواب را گشتي اسير
يك شبي بيدار شو دولت بگير
بنابراين اگر روزه روزه دار واقعى باشد او را بر سر سفره كرامت خدا مينشاند، و راهى بهشت مينمايد، و به منزلتى عظيم از پاداش و اجر ميرساند، و اگر غير اين باشد محصولى جز گرسنگى و تشنگى ندارد!
از رسول خدا روايت شده است:
«كم من صائم ليس له من صومه الالجوع والعطش» چه بسا روزه دارى كه از روزهاش جز گرسنگى و تشنگى نصيبى نيست.
اما آنان که به حقیقت معنا روزه دار هستند و با رعایت آداب و احکام روزه پیوندی زیبا با حضرت معبود پیدا کردند در آستان حضرتش به میزبانی حق تعالی یک استقبال ویژه از آنان می شود
حضرت امير (ع) مي‏فرمايند:" رسول الله (ص) در شب معراج از خداوند سوال كردند كه:يَا رَبِّ مَا أَوَّلُ الْعِبَادَةِ قَالَ أَوَّلُ الْعِبَادَةِ الصَّمْتُ وَ الصَّوْمُ قَالَ يَا رَبِّ وَ مَا مِيرَاثُ الصَّوْمِ قَالَ الصَّوْمُ يُورِثُ الحِكْمَةَ وَ الحِكْمَةُ تُورِثُ الْمَعْرِفَةَ وَ الْمَعْرِفَةُ تُورِثُ الْيَقِينَ فَإِذَا اسْتَيْقَنَ الْعَبْدُ لَا يُبَالِي كَيْفَ أَصْبَحَ بِعُسْرٍ أَمْ بِيُسْر
خداوندا نتيجه روزه‏دارى چيست؟ فرمود: نتيجه روزه كسب حكمت و حكمت سبب معرفت، و معرفت سبب يقين مى‏گردد و هر گاه مرتبه يقين براى بنده‏اى حاصل شود، به زندگى خود اهميّت نمى‏دهد، كه آيا به سختى مى‏گذرد يا به راحتى
روزه داراي مراتب است:
الف- روزه عوام: دوري از غذا و شهوت و آب‏، خودداري از مفطرات.
ب- روزه خواص: دوري اعضا از گناه‏ (خودداري از مفطرات و پرهيز از گناهان.)
ج- روزه خواص خواص: دوري از عالم ماده و توجه به عالم معنا، دوري فكر و دل از انحراف و در حقيقت روزه قلب است‏ (خودداري از مفطرات و پرهيز از گناهان و خالي بودن دل از غير خدا.)
در ادامه از حضرتش می خواهیم که ما را از گناه و معصیت و بیهودگی ها دور فرماید و توفیق ذکر خود را به ما ارزانی دارد
عبادت خداوند كه در چهره‏هاي گونه‏گون تجلّي مي‏كند، در صورت «ذكر» نيز به عنوان خاص ظهور دارد به طوري كه ذكر خداي سبحان از بارزترين مصاديق پرستش اوست.
ذكر خداوند همانند بخش ديگر از عبادت به انحاي متعدد قسمت مي‏شود، مانند ذكر عام و ذكر خاص، ذكر عام آن است كه اختصاصي به موجود معين ندارد، بلكه در هر چيزي يافت مي‏شود، يعني تمام اشيا به ياد خداوند به سر مي‏برند، ذكر خاص آن است كه مخصوص نوع معين از مخلوقهاست و در آنها يافت مي‏شود، مانند ذكر خصوص فرشته يا خصوص انسان.
فكر و ذكر را دو بال مرغ ملكوتيت در طيران و عروج به اوج سعادت بدان و بدانكه خيالات تو تنها كارى كه براى تو كرده‏اند اين است كه تو را از سير به ديار ملكوت يعنى از اين طيران و عروج باز داشته‏اند، خيالات را براى حيوانات بگذار، تو انسانى، با عقل و عاقل و معقول باش.»   بابا طاهر چه زیبا فرمود:
خوشا آنان كه تن از جان ندانند
تن و جانى بجز جانان ندانند
به دورش خو كردند سالان و ماهان
به درد خويشتن درمان ندانند
اولیاء الهی و مشتاقان دوست دائم به ذکر محبوب مشغولند و با ذکر و نام او جان مشتاق و دلسوخته خود را تسلی می دهند ،رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
لاتُكْثِرُوا الْكَلامَ بِغَيْرِ ذِكْرِ اللّهِ، فَإِنَّ كَثْرَةَ الْكَلامِ بِغَيْرِ ذِكْرِ اللّهِ قَسْوُ الْقَلْبِ. إنَّ أبْعَدَ النّاسِ مِنَ اللّهِ الْقَلْبُ الْقاسى.
سخن خود را در غير ذكر خدا زياد نكنيد كه كلام زياد تاريكى دل است. دورترين مردم از خداوند دارنده قلب سنگ است.
وَ أَسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِّ لِذَّةٍ بِغَيْرِ ذِكْرِكَ وَ مِنْ كُلِّ راحَةٍ بِغَيْرِ أُنْسِك‏ از هر لذّتى جز ياد تو و از هر آسايشى جز انس با تو طلب استتغفار و بخشش می کنم
اين گونه لذّت بردن برگرفته از شوق مناجات و لقاى حق تعالى است. سوز و اشتياقى كه از عالم ملكوت و معنا به وجود انسان سرازير مى‏شود و به او حال خوش و آرامش عجيبى مى‏بخشد.
امام على عليه السلام مى‏فرمايد:
الذِّكْرُ لَذَّةُ الْمُحِبِّينَ. ياد خدا، خوشى دوستداران است.
الذِّكْرُ مُجالَسَةُ الْمَحبُوبِ. ياد حق، نشستن با محبوب است.
ذِكْرُ اللَّهِ مَسَرَّةُ كُلِّ مُتَّقٍ وَ لَذَّةُ كُلِّ مُوقِنٍ. ياد خدا، شادى هر پرهيزگار و گوارايى هر اهل يقينى است.
در این روز عزیز از خداوند متعال عاجزانه می خواهیم که لذت بندگی خالصانه را به ما بچشاند
و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته